ریدایرکت چیست انواع ریدایرکت را بشناسید
شاید برای شما هم این سوال به وجود آمده است که اگر بخواهید دامنه وب سایت خود را تغییر دهید، چه اتفاقی برای رتبهی سایتتان در نتایج جستجو میافتد یا اگر بخواهید آدرس یکی از صفحات سایت خود را تغییر دهید، کاربرانتان چگونه میتوانند از این موضوع مطلع شوند. خب، اگر قصد انجام چنین کاری را دارید، جایی برای نگرانی وجود ندارد زیرا در سئو و بهینه سازی سایت مفهومی به نام ریدایرکت وجود دارد که دقیقاً برای چنین جابهجاییهایی کاربرد دارد.
وب سایت ها فارغ از میزان سود اقتصادیشان برای گردانندگان خود از اهمیت بالایی برخوردارند. ارزش و رتبه آنها با تلاش مداوم و رعایت جزبهجز اصول سئو حاصل می شود و حفظ آنها، نیازمند به کارگیری شیوههای درست مدیریتی است.
گاهی اوغات مدیران وب سایت ها ناچارند به طور موقت یا دائمی دامنه یا آدرس صفحات خود را تغییر دهند؛ حال آنکه کاربران همچنان به آدرس های قدیمی مراجعه می کنند. در این شرایط، مدیران وب سایت ها باید با ترفندی آنها را به آدرس جدید خود هدایت کنند. اما تکلیف ارزشی که صفحات وب سایت تا پیش از این نزد موتورهای جستجوگر داشتهاند چه می شود ؟!
خب، اگر قصد دارید پاسخ این پرسشها را بدانید، ادامه این مقاله را از دست ندهید.
ریدایرکت چیست
در دنیای سئو، ریدایرکت یا تغییر مسیر به آدرس جدید، روشی برای انتقال کاربران و موتورهای جستجو به آدرس URLی جدید و غیر از آدرس صفحهی قدیمی است. به بیان سادهتر، ریدایرکت روشی است که به کمک آن، کاربران و موتورهای جستجو به صورت خودکار به آدرس جدید صفحه یا وب سایت شما منتقل میشوند.
ممکن است شما صفحه یا صفحاتی را در وب سایت یا وب سایت های خود داشته باشید و بخواهید آنها را به آدرسی جدید منتقل کنید یا قصد دارید کاربران را از صفحهی خود به آدرس domain.com/url1 را به آدرس domain.com/url2 منتقل کنید، یا اصلاً میخواهید تمام محتوای وبسایت خود با دامنه domain.com را به آدرس جدید newdomain.com منتقل کنید. خب، ریدایرکت دقیقاً به همین منظور استفاده میشود.
با این اوصاف، موتورهای جستجو ممکن است درباره استفاده از ریدایرکت کمی سختگیرانه برخورد کنند. بنابراین قصد داریم در این مقاله شما را با مفاهیم ابتدایی و انواع ریدایرکت آشنا کنیم و در مقالات آتی، هر یک از انواع ریدایرکت را به طور مفصل برایتان توضیح دهیم.
به بیان ساده موارد استفاده از ریدایرکت به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
- هنگامی که آدرس تمام یا برخی صفحات وب سایت تغییر می کند.
- هنگامی که برای یک محتوای تکراری یا یکسان در وب سایت چندین آدرس متفاوت وجود دارد و به دلیل محدودیت Duplicate Content در سئو ناچاریم تمام آدرسها را بر روی یک آدرس اصلی انتقال دهیم.
صرف نظر از هدف انتقال صفحات، ریدایرکت همواره به شیوه ای یکسان اجرا می شود. در این بین، تنها یک نکته اهمیت دارد و آن، تعداد صفحاتی است که قصد انتقال آنها را داریم.
در حالت نخست هنگامی که وب سایت به دامنه جدیدی منتقل شود، آدرس تمامی صفحات وبسایت تغییر میکنند. در چنین حالتی می توانیم با یک دستور کلی تمام صفحات را به آدرسی جدید انتقال دهیم. در حالت دوم، گاه تنها برخی از آدرس صفحات تغییر می کند که در این صورت باید برای هر کدام، یک دستور مجزا تعریف کنیم.
انواع ریدایرکت را بشناسید
ریدایرکت با توجه به هدفی که دارد انواع متفاوتی به خود میگیرد که با وجود عملکردی مشابه، در مدت زمان انتقال با یکدیگر تفاوت دارند. در این بین، ریدایرکت های ۳۰۱ و ۳۰۲ از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردارند.
ریدایرکت ۳۰۱ با هدف انتقال دائم و همیشگی صفحات انجام میشود، اما ریدایرکت ۳۰۲ به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. برای فهم سادهتر و آشنایی بیشتر با انواع ریدایرکت سعی میکنیم هر یک از این موارد را همراه با یک مثال بررسی کنیم.
۳۰۱ (دائم) ریدایرکت چیست
فرض کنید آدرس یکی از صفحات وب سایت که از بازدید بالایی برخوردار است تغییر میکند. اینک تنها انتقال آدرس صفحه مد نظر نیست بلکه حفظ ارزش و رتبه آدرس پیشین نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این حالت می توانیم با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ علاوه بر انتقال آدرس قدیم به آدرس جدید و هدایت کاربران و موتورهای جستجوگر به آن، ارزشی که تا پیش از این موتورهای جستجو برای آدرس قدیم قائل بودند را نیز به آدرس جدید منتقل کنیم. به عبارت دیگر با بهره گیری از ریدایرکت ۳۰۱ آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزین آدرس پیشین می کنیم.
ببینید، اساساً زمانی که یک مرورگر یا موتور جستجو یا هر چیزی که تقاضا یک صفحه از وب سایت را میکند، اولین پیغامی که دریافت میکند کد وضعیت (یا Status Code) است. این Status Code میتواند Status Code 200 باشد که مرورگر شما میگوید همه چیز درست است و صفحه مورد نظر در درسترس است یا میتواند کد ۴۰۴ باشد که به مرورگر اطلاع میدهد صفحهای که به دنبال آن است وجود ندارد (ارور ۴۰۴)، یا میتواند کد ۵۰۰ باشد که نشان دهندهی بروز یک مشکل در سرور است.
ریدایرکت ۳۰۱ نیز در حقیقت یک نوع Status Code است که به موتور جستجو یا مرورگر میگوید صفحهای که به دنبال آن هستید از اینجا نقل مکان کرده است و بهتر است در آدرس جدید به دنبال آن صفحه بگردید. مرورگرها و موتورهای جستجو پس از دریافت این پیغام، به سرعت آدرس جدید را به کاربر نمایش میدهند. شما هر زمانی که میخواهید آدرس صفحه خود را به طور دائم و همیشگی تغییر دهید، باید از ریدایرکت ۳۰۱ استفاده کنید.
در حقیقت، جهت تغییر مسیر آدرس یک سایت، انواع مختلفی از ریدایرکت نوع ۳۰۰ وجود دارد. در کنار ریدایرکت ۳۰۱ و ۳۰۲، ریدایرکتهای ۳۰۵ و ۳۰۷ نیز وجود دارد که عملکردشان تقریباً مشابه با عمکلرد ریدایرکت ۳۰۲ است. همین موضوع باعث میشود که اهمیت ریدایرکت ۳۰۱ دو چندان شود.
۳۰۲ (موقت) ریدایرکت چیست
در ادامه تصور کنید که ناچارید یکی از صفحات ارزشمند خود را برای مدتی کوتاه و موقت از دسترس خارج یا به آدرس دیگری انتقال دهید. در حالت نخست کاربران پس از ورود به این صفحات با ارور ۴۰۴ (به معنای حذف صفحه) مواجه می شوند. مشکل زمانی آغاز میشود که این آدرس ها پس از مدت کوتاهی از دیتابیس موتورهای جستجو حذف می شوند و تمام ارزش و ورودی های آن صفحه نیز از بین می رود. همچنین، استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ موجب انتقال دائمی این اعتبار، به آدرس جدید میشود. پس باید به دنبال راهکار دیگر یعنی ریدایرکت ۳۰۲ باشیم.
در چنین مواردی، میتوانید با استفاده از ریدایرکت ۳۰۲ صفحه مورد نظر خود را به آدرس جدید منتقل کنید. با استفاده از این روش، نه تنها از به وجود آمدن ارور ۴۰۴ جلوگیری میکنید، بلکه به موتورهای جستجو میفهمانید که این صفحه به طور موقت منتقل شده است و ممکن است دوباره به حال عادی بازگردد یا به طور دائم به آدرسی دیگر منتقل شود.
به این ترتیب، ارزش و ورودیهای صفحه همچنان در جای خود باقی خواهند ماند و آدرس موقت در موتورهای جستجو ایندکس نمیشود.
نکتهای که باید به آن توجه کنید این است که موتورهای جستجو نسبت به ریدایرکت ۳۰۲ کمی سخت گیر هستند و اگر مدت زمان زیادی از آنها استفاده شود، موتورهای جستجو مانند ریدایرکت ۳۰۱ با آن برخورد میکنند. بنابراین، تنها زمانی که میخواهید یک صفحه به طور موقت جابهجا شود و در موتورهای جستجو ثبت نشود از ریدایرکت ۳۰۲ استفاده کنید.
۳۰۷ (HTTP 1.1 Only) ریدایرکت چیست
علاوه بر ریدایرکت ۳۰۲ برای انتقال موقت آدرسها، از ریدایرکت ۳۰۷ نیز میتوان استفاده کرد. ریدایرکت ۳۰۷ رفتاری مشابه با ۳۰۲ دارد، اما یک تفاوت جزئی با ریدایرکت ۳۰۲ دارد.
اینترنت بر پایه پروتکل HTTP (Hyper-Text Transfer Protocol) بنا نهاده شده، دارای دو ورژن ۱٫۰ و ۱٫۱ است. ریدایرکت ۳۰۲ در هر دو نسخه به خوبی عمل می کند؛ در نسخه ۱٫۰ با کد وضعیت Moved Temporarily (انتقال موقت) و در نسخه ۱٫۱ نیز با کد وضعیت Found (یافت شده) آدرس ها را به طور موقت انتقال می دهد. در مقابل، ریدایرکت ۳۰۷ تنها در ورژن ۱٫۱ با کد وضعیت Moved Temporarily به درخواست ارسالی توسط مرورگر پاسخ میدهد.
در حقیقت، ریدایرکت ۳۰۷ نیمی از ریدایرکت ۳۰۲ است. بنابراین، به نظر ما تصمیم معقول و درست این است که تقریباً در همهی موارد از ریدایرکت ۳۰۱ و ۳۰۲ استفاده کنید.
Meta Refresh ریدایرکت چیست
این روش برخلاف راهکارهای پیشین که در سطح سرور انجام میگرفت، در سطح صفحات وبسایت صورت میگیرد. این شیوه در مقایسه با روش های دیگر از سرعت کمتری برخوردار است و از لحاظ سئو ارزش کمی از صفحه را منتقل میکند.
اگر تا به حال وارد صفحهای شده و پیغامی تحت عنوان “اگر تا ۵ ثانیه دیگر به طور خودکار منتقل نشدید، ابنجا را کلیک کنید” را مشاهده کردهاید، باید بدانید که این روش از تغییر آدرس دقیقاً همان Meta Refresh است.
Meta Refresh مقداری خیلی کمی از Link Juice را به صفحه جدید منتقل میکند. با این حال، به دلیل نوسان شدید در ارسال Link Juice و مناسب نبودن برای سئو، استفاده از Meta Refreshها معمولاً پیشنهاد نمیشود.
از Meta Refreshها، معمولاً در تکنیکهای سئوی کلاه سیاه استفاده میشوند.
Rel=Canonical ریدایرکت چیست
آخرین نوع ریدایرکتی که در این مقاله به شما معرفی میکنیم، استفاده از تگ rel=canonical است. این نوع ریدایرکت، کاملاً مستقیم است و به ریسپانس کد احتیاج ندارد. در حقیقت، تگ rel=canonical در متا تگ های سایت قرار میگیرد و در سطح سرور انجام نمیشود.
به این ترتیب، درخواست کننده (مرورگر یا موتور جستجو)، صفحهای را درخواست میکند، سپس Status Code 200 را دریافت میکند، صفحه را بررسی میکند، و در نهایت متوجه تگ rel=canonical در متا تگهای سایت میشود.
البته باید بدانید مروگرها اهمیت چندانی به تگ rel=canonical نمیدهند. در مقابل، یک موتور جستجو زمانی که با تگ rel=canonical روبرو میشود متوجه میشود که صفحه مورد نظر، نسخهی اصلی نیست، به این ترتیب با دیدن این تگ تصمیم میگیرد که صفحه را ایندکس نکند و در جای دیگری به دنبال نسخه اصلی صفحه بگردد. به این ترتیب، موتور جستجو در جای دیگر به دنبال آن صفحه میگیردد تا آن را ایندکس کند و تمام لینکهای آن را بررسی کند.
باید زمانی از تگ rel=canonical استفاده کنید که میخواهید هر دو صفحه شما برای کاربران قابل مشاهده باشد، اما فقط میخواهید یکی از آن صفحات در موتورهای جستجو ثبت شود. اگر در وبسایت خود محتوای تکراری دارید یا از یک صفحه دو نسخه وجود دارد، استفاده از تگ rel=canonical تصمیم عاقلانهای به نظر میرسد.
برخی نکات مهم در رابطه با ریدایرکت
در هنگام استفاده از ریدایرکت ۳۰۲ توجه داشته باشید صفحاتی که به طور دائم حذف می شوند را با این روش منتقل نکنید. این کار باعث میشود تا ارزش صفحهی حذف شده به آدرس جدید منتقل نشود و پس از مدت زمانی اندک از دیتابیس موتورهای جستجو نیز پاک شود. در چنین مواردی می توانید با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ اعتبار صفحات خود را به آدرسهای جدید انتقال دهید.
همچنین، ریدایرکت صفحات حذف شده بر روی ایندکس نیز از اشتباهات بزرگی است که برخی مدیران وبسایت ها مرتکب می شوند. موتورهای جستجو مانند گوگل با الگوریتم های پیچیده نسبت به گذشته بسیار باهوش تر شدهاند و دیگر ارزش صفحات حذف شده را به ایندکس سایت منتقل نمی کنند.
استفاده از ریدایرکت نه تنها میتواند به کاربران در یافتن محتوای موردنظرشان کمک کند، بلکه میتواند مانع از Duplicate شدن محتوای وبسایت شما شود. همانطور که میدانیم وجود محتوای تکراری در وبسایت میتواند تاثیر بسیار مخربی بر روی رتبهبندی سایت شما داشته باشد. بنابر این، با استفاده از یک ریدایرکت ساده می توانید از بروز این اتفاق جلوگیری نمایید.
در حال حاضر پر کاربردترین ریدایرکتها، ریدایرکتهای ۳۰۱، ۳۰۲ و rel=canonical هستند. ناگفته نماند انواع دیگری از ریدایرکن مانند ۳۰۳، ۳۰۵ و ۳۰۸ نیز وجود دارند که استفاده از آنها چندان مرسوم نیست. شما نیز میتوانید بر اساس نیاز خود از هر یک از این ریدارکتها برای بهبود وضعیت سئوی سایت خود استفاده کنید. البته به یاد داشته باشید که استفاده نادرست از ریدایرکت میتواند به ضرر شما تمام شود.